Zaterdag 17-9-2016
Door: Lea
Blijf op de hoogte en volg Jos Mieke Wally en Lea
18 September 2016 | Peru, Puno
De afgelopen nacht ben je wel bewust van de serene stilte, geen getoeter, hondengeblaf, scheldende mensen dit terwijl je ligt in een hokje van 4 m2, Mieke en Jos een hokje ernaast. Daarnaast de hele fam. vader moeder en 3 kinderen en wie weet oma ook nog wel.
In zo'n nacht veel tijd om na te denken!
We overleven het en staan lachend op, gaan buiten onze tanden poetsen met ons eigen water en zijn heel blij met wasdoekjes!
Gaan naar de winkel waar we het jonge verkoopstertje weer paraat is en heel blij is met onze fooi nadat we pampers voor Jack kopen.
Dan kunnen we genieten van lekkere pannenkoekjes, Jos krijgt ze echter niet op heeft iets last van zijn buik, Isabella is er echter heeeel blij mee, de pannenkoek is zo op.
We geven de fam. nog wat SOLLES voor hun gastvrijheid, deze gezichten wat we dan zien zullen we allen niet meer vergeten en maakt onze hele dag weer goed.
We lopen naar beneden en nemen plaats in onze oude boot en op naar het volgend avontuur.
FF pauze straks weer verder schrijven.
Zo daar ben ik weer, nu in de bus op weg naar Cusco verder aan het tikken.
We kennen enkele mensen nu en natuurlijk worden de verhalen over het verblijf van vannacht uitgewisseld, wij dachten dat we het minste huisje hadden, dat blikt ook wel redelijk te kloppen maar wat het eten betreft….. voor iedereen rijst en patetos en de mexicaan het nog spaghetti ws lag dat aan zijn big size anders had hij zeker nog honger gehad…Kevin de Fransoos( fotograaf ) had ons gisteren gezocht, had graag wat willen lenen van Wallos, hoe we het horen zijn er veel niet naar de feestavond gegaan.
Kevin laat wat mooie plaatjes zien wat hij gemaakt heeft……. Hij schiet meer foto’s dan wij drietjes te samen. De boottocht is geweldig, prachtig uitzicht de gehele reis, stralende blauwe hemel, lekker warm, Wallos en ik blijven de hele bootreis buiten ( dit ook vanwege winderige stinkende gassen die we de mensen binnen niet kunnen aandoen ) tijd voor ons hotel en natuurlijk dan een Banjo…..
We komen aan op het eiland……. En moeten hier een flinke klim omhoog maken, volgens onze gids moet het de moeite waard zijn om het te doen. Wallos en ik komen als laatste boven….Pffff…. de hoogte speelt ons parten!!! maar we zijn er Mieke en Joshos wachten ons opos….
De gids heeft niet gelogen, een geweldig uitzicht over het eiland en het Titi kaka meer.
We maken foto’s eten bananen schrijven kaarten en dan kunnen we de door.
De gids roept ons regelmatig JUMBO…. onze naam van de groep, hij heeft het er wel moeilijk mee, altijd mensen die niet luisteren ( maar hij heeft ook wel erg veel te vertellen ) en mensen die weg zijn. Maar alles komt goed, we lopen weer naar beneden, wat een stuk makkelijker gaat, komen aan bij een gezellig typisch Peruaans eettentje wat voor ons gereserveerd is.
Hier weer uitleg over de gewoontes, wat wel erg lang duurde we hadden allemaal dorst, wel veel foto’s ervan kunnen maken.
Uiteindelijk het eten, wij kiezen vis met rijst, Mieke een omelet, vooraf natuurlijk soep!!!
Het eten is bijzonder lekker, maar erg duur….80 SOLLES samen 5,00 pp!!! We stappen weer in de boot en komen nu 2,5 uur aan het varen, het verveeld niet, Wallos en ik blijven weer buiten…….
Aangekomen in Puno staat de bus weer klaar om ons terug te brengen naar ons Hotel, wij stappen bovenin de dubbeldekker, toeteren ++++ oja dat misten we gisteren!!!! we genieten van het bijzondere straatleven in Puno! Ongelofelijk de bus heeft een zinken dak, we vonden het al erg laag, als we door de straten rijden weten we waarom… de elektrische tijd kabels raken iedere keer het dak, het lijkt wel wind of donder. Wat ziet Lea daar…. Rommelmarkt, niet te geloven wat een rotzooi, en zoveel kraampjes. Al snel op plaats van bestemming, we lopen het laatste stukje en bedanken de gids, zo te zien waren we de enigste die een tip gaven.
Aangekomen in het Hotel Banjo en doucho….. treffen weer nieuwe mensen ( Duitsers ) die nog aan de geweldige eiland trip moet starten, we zullen ons in Cusco treffen, kunnen dan naar hun verhalen luisteren. Ook een Nederlander treffen we, die niet met de groep is meegegaan omdat zijn vrouw ziek is geworden, na onze verhalen gehoord te hebben vindt hij dit dus ook niet zo erg. We eten die avond zeer exclusief mag ook wel na gisteren, in een Italiaans restaurant met live muziek Quanta costa 400 SOLLES, zouden nog graag de kathedraal willen bezichtigen maar het regende en hij was gesloten.
Dan maar op tijd naar bed, erg laat voor ons 22.0 uur.
In zo'n nacht veel tijd om na te denken!
We overleven het en staan lachend op, gaan buiten onze tanden poetsen met ons eigen water en zijn heel blij met wasdoekjes!
Gaan naar de winkel waar we het jonge verkoopstertje weer paraat is en heel blij is met onze fooi nadat we pampers voor Jack kopen.
Dan kunnen we genieten van lekkere pannenkoekjes, Jos krijgt ze echter niet op heeft iets last van zijn buik, Isabella is er echter heeeel blij mee, de pannenkoek is zo op.
We geven de fam. nog wat SOLLES voor hun gastvrijheid, deze gezichten wat we dan zien zullen we allen niet meer vergeten en maakt onze hele dag weer goed.
We lopen naar beneden en nemen plaats in onze oude boot en op naar het volgend avontuur.
FF pauze straks weer verder schrijven.
Zo daar ben ik weer, nu in de bus op weg naar Cusco verder aan het tikken.
We kennen enkele mensen nu en natuurlijk worden de verhalen over het verblijf van vannacht uitgewisseld, wij dachten dat we het minste huisje hadden, dat blikt ook wel redelijk te kloppen maar wat het eten betreft….. voor iedereen rijst en patetos en de mexicaan het nog spaghetti ws lag dat aan zijn big size anders had hij zeker nog honger gehad…Kevin de Fransoos( fotograaf ) had ons gisteren gezocht, had graag wat willen lenen van Wallos, hoe we het horen zijn er veel niet naar de feestavond gegaan.
Kevin laat wat mooie plaatjes zien wat hij gemaakt heeft……. Hij schiet meer foto’s dan wij drietjes te samen. De boottocht is geweldig, prachtig uitzicht de gehele reis, stralende blauwe hemel, lekker warm, Wallos en ik blijven de hele bootreis buiten ( dit ook vanwege winderige stinkende gassen die we de mensen binnen niet kunnen aandoen ) tijd voor ons hotel en natuurlijk dan een Banjo…..
We komen aan op het eiland……. En moeten hier een flinke klim omhoog maken, volgens onze gids moet het de moeite waard zijn om het te doen. Wallos en ik komen als laatste boven….Pffff…. de hoogte speelt ons parten!!! maar we zijn er Mieke en Joshos wachten ons opos….
De gids heeft niet gelogen, een geweldig uitzicht over het eiland en het Titi kaka meer.
We maken foto’s eten bananen schrijven kaarten en dan kunnen we de door.
De gids roept ons regelmatig JUMBO…. onze naam van de groep, hij heeft het er wel moeilijk mee, altijd mensen die niet luisteren ( maar hij heeft ook wel erg veel te vertellen ) en mensen die weg zijn. Maar alles komt goed, we lopen weer naar beneden, wat een stuk makkelijker gaat, komen aan bij een gezellig typisch Peruaans eettentje wat voor ons gereserveerd is.
Hier weer uitleg over de gewoontes, wat wel erg lang duurde we hadden allemaal dorst, wel veel foto’s ervan kunnen maken.
Uiteindelijk het eten, wij kiezen vis met rijst, Mieke een omelet, vooraf natuurlijk soep!!!
Het eten is bijzonder lekker, maar erg duur….80 SOLLES samen 5,00 pp!!! We stappen weer in de boot en komen nu 2,5 uur aan het varen, het verveeld niet, Wallos en ik blijven weer buiten…….
Aangekomen in Puno staat de bus weer klaar om ons terug te brengen naar ons Hotel, wij stappen bovenin de dubbeldekker, toeteren ++++ oja dat misten we gisteren!!!! we genieten van het bijzondere straatleven in Puno! Ongelofelijk de bus heeft een zinken dak, we vonden het al erg laag, als we door de straten rijden weten we waarom… de elektrische tijd kabels raken iedere keer het dak, het lijkt wel wind of donder. Wat ziet Lea daar…. Rommelmarkt, niet te geloven wat een rotzooi, en zoveel kraampjes. Al snel op plaats van bestemming, we lopen het laatste stukje en bedanken de gids, zo te zien waren we de enigste die een tip gaven.
Aangekomen in het Hotel Banjo en doucho….. treffen weer nieuwe mensen ( Duitsers ) die nog aan de geweldige eiland trip moet starten, we zullen ons in Cusco treffen, kunnen dan naar hun verhalen luisteren. Ook een Nederlander treffen we, die niet met de groep is meegegaan omdat zijn vrouw ziek is geworden, na onze verhalen gehoord te hebben vindt hij dit dus ook niet zo erg. We eten die avond zeer exclusief mag ook wel na gisteren, in een Italiaans restaurant met live muziek Quanta costa 400 SOLLES, zouden nog graag de kathedraal willen bezichtigen maar het regende en hij was gesloten.
Dan maar op tijd naar bed, erg laat voor ons 22.0 uur.
-
18 September 2016 - 22:37
Anneke En Frans:
Leuk jullie belevenissen te lezen.
Niet ziek worden Joske!!
Have fun and enjoy -
19 September 2016 - 10:36
Fred En Nel:
Wat een ervaring rijker he?? Ongelofelijk dat zoiets nog bestaat...maar ze genieten op hun manier...fijne reis verder en benieuwd naar de volgende ervaringen !! Liefs van ons xxx -
19 September 2016 - 13:42
Hella Vondenhoff:
Ik heb het reisverslag gelezen, heel apar, ja! Reis maar lekker verder! Groetjes...... -
19 September 2016 - 13:53
Jos Mieke Wally En Lea Peru Reis:
Hallo leuk jullie reakties kan niet altijd reageren, niet altijd goed bereik -
19 September 2016 - 19:37
Bjorn:
Hallo wereldreizigers,
Erg leuk om jullie verhalen te lezen en foto's te zien! Veel plezier nog. Ben benieuwd naar het album Wally. -
27 September 2016 - 16:16
Astrid Dubois:
Leuk om te lezen
Veel plezier
Extra gr voor mieke
Gr Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
