Woensdag 14-9-2016

5.30 uur al ontbijt en om 6.15 uur al onderweg, de chauffeur heeft weer goede zin, zie te zien is de gids toch met zijn goede been uit bed gestapt.
We komen langs zeer kleine dorpjes met dansende mensen in klederdrachten, kinderen in schooluniformen op weg naar school, alle mensen die wat verkopen in kraampjes of op straat,
en dan op dit tijdstip.
Overal willen we natuurlijk toch weer foto’s maken, we zijn echter door onze MONEDOS heen, willen toch iedereen iets geven, briefjes wisselen blijkt een probleem, uiteindelijk zorgt de chauffeur voor uitkomst en leent ons iets. Blijkt dat een briefje van 100 SOLLES ( 26,00 euro ) wel heel veel geld voor hun is.
Ook ziet Joske nog een Inca mutsje en weer bied de chauffeur uitkomst, ja hier kan je dus ook alles op de POEF doen !
Langzaam aan krijgen we het een beetje benauwd, zijn we dadelijk wel op tijd bij de Condors??
We vervolgen onze weg en komen om 8.25 uur aan.
Na 5 min. zijn ze er….. tientallen Condors een heeeeel mooi gezicht, Wally en Jos genieten, wij trouwens ook, en maken honderden foto’s.
De chauffeur zal het dus ws toch wel geweten hebben.
Hier zitten we circa 1 uur, de Condors zijn uitgevlogen, wij maken nog een wandeling met het prachtig uitzicht op de Canon del Colca.
Langzaam aan geboden, we zitten toch nog op een hoogte van 3.500 mtr maar hebben hier gelukkig geen last van.
We vervolgen onze reis terug en gaan weer het kleine stadje in met de gezellige kraampjes, eten hier een lunch, die voor ons gereserveerd was en zijn heel blij dat we voor de grote groep binnen zijn die na een tijdje arriveren.
Het buffet wat zeer gevarieerd en lekker was.
Weer terug in het Hotel blijkt dat we nu al 9 uur onderweg zijn, we gaan heerlijk buiten in de zon zitten en genieten van het prachtige uitzicht.
Wallos heeft zijn vogel weer gespot en ja hoor, blijft ook nog mooi voor zijn lens zitten, soms moet een mens gewoon geluk hebben.
We blijven in het Hotel nemen nu wel een wijntje en Cerveza en luisteren naar de verhalen van de vele vakantie gasten, en horen dat er toch wel verschillende mensen ziek zijn geweest.
Om 19.30 uur ons avondeten.
Aan onze tafel zitten 3 nederlandse jongens die uit Bolivia komen reizen, gaan dus net de andere kant op dan ons. Wallos die toch wel erg nieuwsgierig is naar de toilet op het rieteiland, waar wij onze weg naar vervolgen, schrikt van alle verhalen ( natuurlijk flink aangedikt als ze Wally zijn gezicht zien. Als ze horen dat we bij de LOKELS blijven slapen ....worden de verhalen nog sterker, wat een lol hebben ze en wij ook. Wallos natuurlijk iets minder, wij laten het gewoon op ons afkomen. Na het avondeten gaan we foto's bekijken, een spelletje spelen en de blog bijwerken maar helaas..... geen internet verbinding dus ik zet alles er later op. We merken dat dan 2 dagen lang genoeg is, om van de "bewoonde wereld "af te ziin, maar natuurlijk ook naar het nieuwe wat we weer tegemoet gaan. Morgen weer vroeg op, op weg naar Puno.